Higher self

Hoe kunnen wij onszelf in één beeld bevatten als we meer zijn dan onze uiterlijke vorm?

Een zelfportret, maar dan anders. Ik was klaar om te oefenen op portretten. Ik had foto's genomen van mijn gezicht en zou dit naschilderen. Intentie gezet, referentiemateriaal bij de hand, kleuren klaar...

Maar het schilderij wou iets anders worden. De intentie van een zelfportret werd een lichtpunt, een warme gloed, abstract en zacht.

De bron, de kern, de ziel, de energie... jah, wat is het?

Ons pad, wordt gezien en gekend vanuit de bron. Door via onze intuïtie worden we geleidt als we goed luisteren. Luisteren naar wat?

Het kent de weg want het kijkt vanuit een hoger perspectief. Ik, mijn kleine denken, ziet heuvels en een zonsondergang. Het kan wel wat verder kijken maar niet tot achter de bergen. Het gaat van donker naar licht. Van niet weten naar weten. Van ongewisse naar helderheid. Het kleine ik, keert terug naar het licht, uiteindelijk.

Maar het kent de weg niet, dat weet de ziel.

Wanneer je op jouw intuïtie leert vertrouwen wordt weten waar je naartoe geleid wordt minder belangrijk.