Let Go To Receive

We geloven vaak in verhalen die ons zijn meegegeven – door opvoeding, school, maatschappij. Verhalen over wat succes is, wat we moeten bereiken, hoe we ons moeten gedragen. Het zijn overtuigingen die ons sturen zonder dat we het altijd doorhebben. En dus grijpen we ernaar.


Maar hoe krampachtig we de hand ook sluiten, we ervaren dat we het niet kunnen vasthouden. Wat eerst betoverend lijkt blijkt een kleurrijke stofwolk, vergankelijk, leeg. Het blijkt niets meer dan een illusie te zijn waarop we zo gefocust zijn dat we niet zien dat het leven ons iets anders waardevoller wil geven. Maar met een verkrampte en gesloten hand kunnen we het niet aannemen. Ze zit nog vol. Vol verwachtingen. Vol controle.


De kleurrijke ideeën van succes, erkenning, zekerheid, schoonheid, lekkernijen die we najagen blijken vaak geen blijvende waarde te hebben. Wanneer we dat doorzien, ontstaat de mogelijkheid om los te laten. Beetje bij beetje. Dan kan de wind van het leven de stofwolk van de illusie meevoeren. En wat overblijft, is ruimte.

Ruimte om te ontvangen wat écht bij ons past.